Een nieuw raamwerk wil van cultuur en kunst een grotere prioriteit in onderwijs en educatie maken. Ook voor Vlaanderen is de tekst richtinggevend.
Op 15 februari 2024 werd op de UNESCO World Conference on Culture & Arts Education in Abu Dhabi het Unesco-raamwerk voor cultuur- en kunsteducatie goedgekeurd. Het raamwerk zal de basis vormen voor het toekomstige beleid rond cultuur- en kunsteducatie op wereldvlak en zal van cultuur en kunst een grotere prioriteit in het onderwijs en educatie maken. Op haar website schrijft het Departement Cultuur, Jeugd en Media dat de tekst voor haar en het Departement Onderwijs en Vorming richtinggevend is.
Bredere definitie van het begrip ‘cultuur’
Het nieuwe Unesco-raamwerk benadrukt de noodzaak van een leven lang leren in cultuur en kunst binnen alle soorten onderwijs- en leeromgevingen. Daarnaast plaatst de tekst cultuur en kunst in het hart van het onderwijsbeleid, de strategieën, de curricula en de programma's. Het raamwerk verbreedt het begrip ‘cultuur’ en omvat nu ook materieel, immaterieel, natuurlijk en levend erfgoed, culturele uitingen, evenals de culturele en creatieve industrieën. Het richt zich daarenboven op de mogelijkheden die digitale technologieën bieden voor cultuur- en kunsteducatie om de interculturele dialoog en de taaldiversiteit te helpen bevorderen.
“Kunsteducatie helpt leerlingen bij het ontwikkelen van emotionele intelligentie, creativiteit en kritisch denken. Het verbetert hun welzijn en studieresultaten. Artistieke vorming bevordert ook de openheid naar anderen en het respect voor diversiteit binnen de samenleving als geheel,” aldus Audrey Azoulay, directeur-generaal van Unesco.
Oproep tot meer samenwerking
In de aangenomen tekst wordt ook erkend dat leren in, door en met culturele diversiteit essentieel is om verdeeldheid te overwinnen en wederzijds begrip te bevorderen. De tekst onderstreept de noodzaak van een grotere nadruk op lokale - en vooral inheemse - culturen en erfgoed. Het raamwerk roept ook op tot het versterken van de relaties tussen onderwijs- en culturele instellingen. Dat betekent het creëren van meer partnerschappen tussen scholen en culturele instellingen en eigendommen, waaronder werelderfgoedsites, evenals de culturen, tradities en festivals die zijn ingeschreven op de Unesco-lijst van immaterieel erfgoed van de mensheid.
